"ഇക്കാ രണ്ടു രൂപ തരവോ"

ഇക്കാ രണ്ടു രൂപ തരവോ തിരക്കുള്ള ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ നിന്ന് പ്രണയത്തെ വർണ്ണിക്കാൻ നടക്കാത്ത ശ്രമം നടത്തി കൊണ്ടിരുന്ന എന്റെ ശ്രമങ്ങളെ കേവലം എന്ന് തോന്നാവുന്ന രണ്ടു രൂപയ്ക്ക് വിലയിട്ടു ആ പേരറിയാത്ത പയ്യൻ.

മുഖത്ത് നിന്ന് ആള് പറയുന്ന പൈസ കളഞ്ഞു പോയി എന്നത് കള്ളമാണ് എന്ന് വായിച്ചെങ്കിലും. ചുമ്മ ഞാൻ ചോദിച്ചു സത്യമാണോ എന്ന്. അതേ എന്ന അവന്റെ കള്ള ചിരി. എവിടെയോ കഴിഞ്ഞു പോയ സ്കൂൾ നാളുകളിലേക്ക് എന്നെയും പിച്ച നടത്തി.

ചെറുപ്പത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ആഗ്രഹിങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നു. മതി വരുവോളം മിട്ടായി വാങ്ങി തിന്നണം എന്നത്. നമ്മൾ വലുതായാലും കയ്യിൽ കാശ് വന്നാലും നമ്മുടെ ഒപ്പം എന്തോ മിട്ടായി വാങ്ങി തിന്നണം എന്ന ആഗ്രഹം മാത്രം വളർന്നില്ല. എവിടെയോ നാട മുറിഞ്ഞ പട്ടം പോലെ ആ ആഗ്രഹം എങ്ങോ മറഞ്ഞു.

ആ ആഗ്രഹങ്ങൾ ആണ് മുന്നിൽ വന്ന് നിന്ന് രണ്ടു രൂപ ചോദിച്ച ബാല്യത്തിൽ ഞാൻ കണ്ടത് . എന്നിൽ ഇന്നലകൾ വർണാഭമാക്കിയ ആഗ്രഹം. നാളെ അവനും മറക്കും ഇന്നത്തെ ആഗ്രഹം. കാലം ഒരുക്കുന്ന വലിയ ആഗ്രഹങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ അവൻ അറിയും ഇന്ന് കണ്ട ആഗ്രഹങ്ങൾ എത്ര ചെറുതായിരുന്നു എന്ന്.