ഈ
വെള്ളി ആരംഭികുന്നത് വ്യാഴആഴ്ച വൈകുനേരം മുതലാണ് ഞാൻ വരുനില്ല
എന്നറിയിച്ചിട്ടും മച്ചുക്ക നിർബന്ധിച് കൂടെ കുട്ടിയതാണ് "അൽ അയിൻ" പോകാൻ .
അവരുടെ ഒരു സ്ഥിര കറക്കം . പക്ഷേ എന്നിക് അതലല്ലോ . 7 - 8 വരിയായി ഒഴുകി
നീങ്ങുന്ന വാഹനങ്ങൾ . അതിൽ ഒന്നായി കുതിച്ചു ഞങ്ങളും . കാറിന്റെ വിൻഡോയിൽ
കുടി നോകിയാൽ ഉയരം പുർന്നമായി കണ്ടു തിരക്കാൻ കഴിയാത്ത കെട്ടിടങ്ങളും .
ദുബായിലെ ട്രാഫിക് ബ്ലോകിന്റെ കിതപ്പും . ദുബൈ നഗരത്തിന്റെ കാഴ്ചകളെ
പിന്നിലാക്കി കാർ കുതിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു .
പതിയെ വശങ്ങളിലെ
കാഴ്ചകൾ മാറി . കെട്ടിടങ്ങൾ കണതായി . വഴി വിളകിന്റെ അരണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ .
റോഡിനു ഇരുവശവും അവെക്തമായി കാണ്ണം . ഒരു കടൽ തിരത്തിലെ പോലെ തോന്നിക്കുന്ന
പൊടി മണൽ . ഇടക്ക് കുറ്റി ചെടികളുമുണ്ട് . 140km/hr വേഗതയിൽ കുതിക്കുന്ന
വാഹനം . വാഹനങ്ങൾ ഇപ്പോൾ കുറവാണു. ചുറ്റുപാടും മരുഭുമിയാണ് . ആ ചിന്ത
ഒരു തരം ഭയം നമ്മളിൽ ഉളവാകും .
വഴിയിൽ കെടിടങ്ങൾ കണ്ടു
തുടങ്ങി . ചെറിയ കെട്ടിടങ്ങൾ പതിയെ വലുതായി വരുന്നത് പോലെ . അവയുടെ ഉയരവും
എണ്ണവും കുടി കൊണ്ടിരുന്നു . ഞങ്ങൾ "അൽ അയിനുമായ് " കുടുതൽ
അടുത്കൊണ്ടിരുന്നു . മറ്റെരു വാഹനത്തിൽ യാസറിക്കയും നാസിമിക്കയും ഉണ്ട് .
അവർകായി വഴിയിൽ കുറച്ചു നേരം ഞങ്ങൾ കത്തു നിന്നു .
വിണ്ടും
യാത്ര തുടർന്നു . വഴി സംശയമായപ്പോൾ ഫോണ് വഴി നിയാസിക്കയും ഒപ്പം കുടി .
നിയസിക്കയുടെ വിടിലെത്തി . നിയസിക്കയെ ഒപ്പം കൂട്ടി . ഏതോ ഒരു ഹോട്ടൽ
ലക്ഷ്യമാകി , വിണ്ടും യാത്രാ . ഹോട്ടലിൽ എത്തിയപോൾ അവിടെ ഉണ്ട് നാസർ ആൻഡ്
ഫാമിലി . അതിൽ എന്നെ കുടുതൽ അൽഭുതപെടുത്തിയത് ഫാസിലിനെ കണ്ടതാണ് . 8
വർഷകാലം ഒരുമിച്ച് പഠിച്ച സഹാപടി . ഈ മറുനാട്ടിൽ വെച്ചൊരു കുടികാഴ്ച
കരുതിയിരുനില്ല .
ഭക്ഷണ്ണം കഴിച്ചു ഇന്നി അടുത്ത യാത്ര "
ജബ്ബൽ ഹഫീധ് " കാണാൻ ആണ് . വാഗമണ് റോഡിനെ അനുസ്മരിക്കുന്ന വഴി . വളവു
തിരിവുകൾ ആണ് പറഞ്ഞത് . വീതി അല്ലാ . വീതി നമ്മുടെ നാട്ടിലെ ഹൈവേ
പോലിരിക്കും . വാഹനം വളഞ്ഞു പുളഞ്ഞു ഓടി കൊണ്ടിരുന്നു . കാലാവസ്ഥയും മാറി
തണുപായി . പിറകിൽ "അൽ അയിൻ " പട്ടണം . ചെറുതായി കൊണ്ടിരുന്നു .
രണ്ടാമത്തെ
വ്യൂ പോയിന്റിലാണ് ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങിയത് . അവിടെ നിൽകുമ്പോൾ താഴെ അൽ അയിൽ
പട്ടണം നമ്മളെ നോകി ചിരിക്കും . ലക്ഷ കണക്കിന്നു മിന്നാമിനുങ്ങ് ഒരുമിച്ച്
പ്രേകശിച്ചത് പോലെ താഴെ പട്ടണം വർന പ്രേഭചൊരിയുന്നു . ഞങ്ങൾ കടന്നു വന്ന
വഴി ഒരു മഞ്ഞ വരയായി താഴെ നിറഞ്ഞു കത്തുന്നു . കുറച് സമയം കുടി അവടെ
നിന്നതിനു ശേഷം മല ഇറങ്ങി .
നിയസിക്കയുടെ വിട്ടിൽ ആണ് ഞാനും
മച്ചുക്കയും കിടന്നത്. ബാകി എല്ലാരും തിരിച്ചു പോയി . കിടന്നതിനു മുനേ
ഉറങ്ങി . യാത്രക്ഷിണ്ണം ആവും . നേരം വെളുത്താലും ദുബായിൽ ഒരു റുമിലും സൂര്യ
പ്രകാശം ഉള്ളിൽ കടകില്ല . കടത്തില്ല . കാരണ്ണം ഉറക്കം തടസമാവും . അതിനാൽ
താനെ വലിയ ചെറിയ റുമുകൾ ഭേതമില്ലാതെ ഇരുട്ടിലാണ് .
അവിടെ
സഹാമുറിയാൻ മാർ 3 ചേട്ടന്മാരാണ് . വെള്ളിയാഴ്ച രവിലെ നേരം വെളുത്തത് മുതൽ
അവർ ബിരിയാണി ഉണ്ടാകാൻ ഉള്ള ഒരുകത്തിലാണ് . ഞങ്ങളും അൽപനേരം പണിയാൻ കുടി .
പിന്നെ പള്ളിയിലേക്ക് . തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ നല്ലാ ഉഷാർ ഫിഷ് ബിരിയാണി
തയ്യാർ .
അത് പുതിയ ഒരറിവായി . ജാതി മത വർണ്ണ ഭേതമില്ലാതെ
പ്രവാസി വെള്ളിയാഴ്ചകൾ അകോഷികുന്നു . ബിരിയാനി തിന്നും , സിനിമ കണ്ടും അവൻ
എന്തോ തിരയുന്നു .
രാത്രി വന്നാ വഴിയിൽ കുടി പകൽ മടക്കം. മരുഭുമിയും കണ്ട്
No comments:
Post a Comment